Want het loon van de zonde is de dood...

 

Zo werd geschreven op het pas geschilderde regenboogzebrapad in Tholen. Ook wel het 'gaybrapad' genoemd wat ik overigens een vreselijke term vindt. Het zebrapad was amper droog en bovenstaande tekst was er al op gekalkt. Waarom? Ik heb geen idee! Aan de andere kant; een regenboogzebrapad in een streng christelijke Zeeuwse gemeente is vragen om problemen. Mijns inziens werkt een regenboogzebrapad dan juist alleen maar averechts. En toch denk ik dat wij onze rug moeten rechten, we mogen onszelf niet laten kennen! Makkelijker gezegd dan gedaan. 

 

Mijn openingszin van dit schrijven is een tekst die ik vroeger in de kerk vaak hoorde maar waar ik geen bijzondere betekenis aan verbond. Pas toen ik besefte dat volgens velen deze zin op mij van toepassing was, ging ik deze zin haten en zoveel mogelijk proberen te vermijden. Wanneer mij gevraagd werd om na het eten uit de Bijbel te lezen, scande ik de regels van het te lezen stukje tekst, staat er niets in wat 'tegen' mij gebruikt zou kunnen worden? Overal en altijd bezig met 'overleven'.

 

Naast dit artikel over het regenboogzebrapad keek en las ik vandaag een artikel op TikTok. Dit filmpje liet een stukje Russische Staatstelevisie zien, een sterk staaltje van hersenspoelen. Een dame waarvan ik haar naam niet eens in mijn hoofd wil opslaan spreekt van ontvolking in het Westen. Dat zou komen door de normen en waarden die het Westen heeft ten aanzien van de LHBT+Community. 'Het Westen roeit zichzelf uit en daarmee zal alleen de Russische bevolking uit deze strijd komen, zolang we maar volhouden.' 

 

In hoeverre moeten wij voor onszelf blijven opkomen? Moeten we het soms niet het ene oor in en het andere weer uit laten gaan? Ook in Nederland zijn discussies met grote bekende internationale bedrijven gaande, bedrijven die wel openstaan voor een gesprek met onze Community en willen veranderen. Maar hoe doe je dat met zoveel verschillende soorten mensen die er werken. Maar het goede is wel, er is een opening voor het gesprek gevonden. 

 

Ik wil het er niet bij laten zitten, niet als losse flodder beschouwen, want daarvoor drijft men een te grote groep in het nauw. 

 

Hoe 'klein' het wegzetten van een bepaalde groep ook is, niemand heeft het recht om anderen te kleineren op een onbeschofte manier. Een gesprek kan natuurlijk altijd maar van mens tot mens! En toch laat ik die Russische dame aan mij voorbijgaan, of zou zij er misschien zelf, diep in haar hart, anders over denken? Zou zij misschien alleen maar haar voorgeschreven tekst uitspreken omdat de Staat dat eist? Als dat zo is dan is zij van harte welkom! 

 

Laten we vreedzaam samenleven, wie of wat we ook zijn! Please and Peace.